Herman Michał. Kancelaria adwokacka

ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 5 czerwca 2007 r. w sprawie stanowisk pracy związanych z obronnością kraju w administracji publicznej (Dz. U. z dnia 15 czerwca 2007 r.) Na podstawie art. 119 ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z późn. zm. 1) ) zarządza się, co następuje: §   1.  1. Stanowiskami pracy związanymi z obronnością kraju są stanowiska, na których zakres czynności pracownika obejmuje realizację zadań obronnych, w tym dotyczących planowania i realizacji pozamilitarnych przygotowań obronnych w państwie oraz zarządzania kryzysowego, wynikających z ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm. 2) ), a także innych ustaw i wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. 2. Do stanowisk, o których mowa w ust. 1, zalicza się stanowiska od referenta (równorzędnego) do dyrektora departamentu lub innej komórki organizacyjnej (równorzędnego) włącznie, występujące w:   1)   Kancelarii Prezesa Rady Ministrów;   2)   urzędach obsługujących członków Rady Ministrów i centralne organy administracji rządowej;   3)   urzędach wojewódzkich oraz urzędach obsługujących terenowe organy administracji rządowej;   4)   komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz powiatowych, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej;   5)   urzędach gmin, miast na prawach powiatu, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich;   6)   jednostkach organizacyjnych podległych albo nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów, ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, organy niezespolonej administracji rządowej, kierowników zespolonych...

UCHWAŁA SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 12 sierpnia 2004 r. w sprawie wspierania oraz wykorzystywania prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych w gospodarce (M.P. z dnia 20 sierpnia 2004 r.) Ostatnie lata to okres bardzo dynamicznego rozwoju cywilizacyjnego wielu państw świata, związany głównie z postępem technologicznym. Dostrzegając wyzwania związane z tym rozwojem, Rada Unii Europejskiej przyjęła w 2000 r. Strategię Lizbońską, mającą doprowadzić do osiągnięcia przez gospodarkę europejską do 2010 r. pozycji najbardziej konkurencyjnej na świecie gospodarki opartej na wiedzy. Senat Rzeczypospolitej Polskiej stwierdza, że Rzeczpospolita Polska stoi przed koniecznością opracowania i wdrożenia narodowego systemu innowacji i włączenia się w proces transferu wyników prac naukowo-badawczych do przedsięwzięć gospodarczych poddawanych coraz większej konkurencji. Wyniki dotychczasowych działań w zakresie tego transferu są niezadowalające. Świadczy o tym dobitnie bardzo niski - około 3 %, przeciętnie sześć razy mniej niż w "starych" krajach Unii Europejskiej - udział wyrobów zaawansowanych technologii w sprzedaży produkcji polskiego przemysłu. Niezbędne jest stworzenie takich mechanizmów i warunków finansowo-ekonomicznych, które zapewnią niezawodny transfer wiedzy oraz technologii do przemysłu. Wśród nich należy uwzględnić odpowiednie przygotowanie organizacyjno-prawne do tworzenia i rozwijania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej obszarów innowacyjności, wiedzy oraz zaawansowanych technik i technologii. Obszary te będą mogły stać się miejscami współpracy podmiotów gospodarczych, finansowych i naukowych, a także staną się miejscem wymiany informacji o potrzebach i możliwościach przemysłu oraz o przygotowaniu nauki w zakresie zabezpieczenia tych potrzeb. Będą one partnerami dla funkcjonujących podobnych regionów w krajach Unii Europejskiej. Zaktywizują idącą w...